Afrika

  

Microsoft

      

 

Hollanda’da İsrail’e tepki: 

Microsoft işgal edildi

Araştırma Merkezi

"İsrailli ve uluslararası şirketler, İsrail'in askeri-endüstriyel kompleksinden kâr sağlıyor, onu sürdürüyor ve güçlendiriyor. Filistinlilere uygulanan sistematik şiddet, aynı zamanda bu tür şirketlerin teknolojisi için bir test alanı işlevi görüyor."

Sinema

 

Bayraktar’ın

     

Bayraktar’ın 'Next Sosyal'i aslında bir 'sahte bayrak' operasyonu mu?

The Washington Post (WP)

     

 

WP, İsrail'in Gazze'de öldürdüğü 

18 bin 500 çocuğun ismini listeledi

Albanese’ye yaptırım

 

Filistin raportörü Albanese: Adalete bağlılığım kişisel çıkarlardan önemli

BM Filistin Özel Raportörü Albanese, İsrail’in 22 aydır Gazze’deki katliamlarını belgeleyen ve insan hakları ihlallerine son verilmesi için çağrı yapan uluslararası seslerden biri.

Albanese, ‘dünyadaki ahlaki ve siyasi yolsuzluğun’ İsrail’in Gazze’de soykırım yapmasına yol açtığını söylüyor.

ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio, ay başında ‘İsrail ve ABD’ye karşı yürüttüğü siyasi ve ekonomik savaş kampanyası’ gerekçesiyle Albanese’ye yaptırım uygulanacağını duyurmuştu.

Böylece Albanese BM tarihinde yaptırıma uğrayan ilk özel raportör olmuştu.

Fakat Albanese “Mafyavari tehdit yöntemleri için bir yorum yapamayacağım” diyerek yaptırımları reddettiğini ve sadece işine odaklandığını söylemişti: “Şu anda BM üyesi devletlere soykırımı durdurmak için sorumluluklarını hatırlatmakla meşgulüm.“

‘Adalete bağlılığım kişisel çıkarlardan daha önemli.‘

The Associated Press’e konuşan Batı Şeria ve Gazze özel raportörü, yaptırımların hayatını ve işini ‘ciddi’ etkileyeceğini belirtti.

“ABD’nin yaptırım uyguladığı kişiler listesinde yer almak çok ciddi bir şey” diyen Albanese, sırf bu yüzden Amerikan bankasıyla finansal işlem yapamayacağını ya da kredi kartı sahibi olamayacağını ekledi:

Albanese yaptırımların ‘siyasi biçimde’ kullanıldığı takdirde ‘tehlikeli’ olduğunu söyledi:

“Kızım Amerikalı. Ben ABD’de yaşıyorum, bazı mal varlıklarım da orada. Yani zarar göreceğim kesin. Ne yapabilirim ki? Hep iyi niyetle davrandım. Adalete bağlılığım kişisel çıkarlardan daha önemli.“

Albanese’ye saldırılar çivisi çıkmış bir dünyanın habercisi

Amerikalı yazar ve gazeteci Chris Hedges, Albanese’nin İsrail ve müttefiklerince ölüm tehditleri aldığını ve bir karalama kampanyasına maruz kaldığını anlatmıştı: 

“Albanese’ye saldırılar çivisi çıkmış bir dünyanın habercisi. ABD ve İsrail gibi başıbozuk devletlerin hiçbir sorumluluk ya da sınırlama olmaksızın savaş suçu işlemesine ve soykırım yapmasına izin veriliyor.”

Orman satarak mı yanarak mı biter?

 

Orman satarak mı yanarak mı biter?

İstanbul Havalimanı’nın yapımı için ÇED raporuna göre 2,5 milyon ağaç kesildi. Kuzey Ormanları Savunması bu rakamın taşocakları, Kuzey Marmara Otoyolu da hesaba katıldığında 13 milyonu bulduğunu söylemiş, 6 bin 500 hektar diye de belirtmişti. 2014, 2015 ve 2018’de tüm Türkiye’de yanan orman alanını miktarı her yıl için 6 bin hektarın altındaydı. İstanbul Havalimanı için kesilen ağaç sayısı o yıllarda yangınlarda kaybettiğimizden fazlaydı.

Yanan ormanlara üzülüyoruz, kahroluyoruz ancak yıktığımız ormanlarla aynı duygusal bağı kuramıyoruz. İnsanlar bu ilişkiyi kurabilseydi bugün İstanbul Havalimanı, önünde milyonların gözyaşları içinde ağıt yaktığı bir türbeye dönerdi. Yeşil bir mezarlık misali. Tam tersine, milyonlarca ağacın kesildiği bu havalimanı, yanından geçen otoyol, o yolu Anadolu’ya bağlayan üçüncü köprü birçok insana ‘icraat’ diye anlatıldı ve insanlar bu ‘icraatlara’ oy verdiler. Çağımızda ne gördüğümüz bize ne anlatıldığına bağlı.

MDF ve Yonga Levha Sanayicileri Derneği bir sunumunda mobilya ve ağaç satışıyla Türkiye’nin 6 milyar dolarlık ihracata ulaştığından bahsederek övünüyor. 2000 yılında 2 milyon metreküp olan üretim kapasitesi 7 kat artarak 15 milyona çıkmış. Üretim kapasitesi artıyorsa kesilen ağaç sayısı da artıyordur. Zaten, “Orman Genel Müdürlüğü’nün üretimini artırması mobilya ve ağaç sektörlerinin büyümesinin arkasındaki en büyük itici güçtür” diyorlar. Orman yangınlarıyla kaybın giderek arttığı ve iklim krizi nedeniyle de artmasının beklendiği bu dönemde ağaçları kesip ihraç etmek sizce de yanlış bir politika değil mi?

Prof. Dr. Doğanay Tolunay, 1984-2024 yılları arasında verilen izinlerle (maden, enerji ve turizm tesisleri gibi) 932 bin hektarlık orman alanının kaybedildiğini, 40 yıldaki izinlerin yarısının da 2021-2024 arasında verildiğini belirtmişti. Doğayı bir hiç, üstüne koyduğumuz her betonu yatırım gören anlayışı yıkmadıkça gerçekte ne kaybettiğimizi de anlayamayacağız.

  Orman yangınlarıyla mücadelede en az konuştuğumuz ama belki de en önemli konu ormanla kurduğumuz ilişki. Ormanların bu kadar risk altında olduğu bir dönemde insanı ormanı tüketmekten de vazgeçirmemiz gerekiyor. Orman manzaralı ev, ağaçların arasındaki turistik tesis, parka çevrilmiş ormanlık alan kavramları tarih olmalı. İnsan ormanda yerleşik oldukça elektrik kabloları, sigara izmaritleri, mangal külleri de ormanla tanışıyor. Madenler gibi sanayi tesislerine ormanda çalışma izni vermeyeceğimiz bir döneme girmeliyiz. Özellikle de ihracat amaçlı açılan madenler kırmızı listede olmalı. Endüstriyel hayatın bir parçası olmayı kabul etmiş de olsak gezegenin sınırları olduğu gerçeğini göz ardı ederek yaşayamayız. Kapitalizmin sınırsız tüketimi bizi yok oluşa götürüyor. Yanana üzülüp sattığımıza ve kestiğimize sevinecek bir durumumuz yok. 

Özgür Gürbüz    Birgün  

                              

2016

2022

2025 Temmuz

2024

“savaşta test edildi”

‘Filistin Laboratuvarı’ndan yansıyanlar: İsrail işgali dünyaya nasıl pazarlıyor?

Yüz tanıma sistemlerinden casus yazılımlara, İHA’lardan kitle kontrol teknolojilerine kadar pek çok sistem ve silah, önce burada denenir. Bu teknolojiler önce Gazze ve Batı Şeria’da Filistinlilere karşı uygulanır. Sonra “savaşta test edildi” etiketiyle dünyaya pazarlanır.

                                     

 

Sıra iş erkeklerinin çıkarmasında...

TOBB’dan Suriye çıkarması

Suriye’nin geleceğini inşa etmek için her türlü katkıyı vermeye hazır olduklarını ifade eden Hisarcıklıoğlu, görüşlerini şöyle dile getirdi:

“Organize sanayi bölgeleri (OSB) konusunda müthiş bir tecrübemiz var. Bu bölgelerde yer alan firmalar, toplam sanayi üretiminin yüzde 45’ini gerçekleştiriyor ve yaklaşık 2.7 milyon kişiye istihdam sağlıyor. Benzer şekilde Türkiye’deki kara gümrük kapıları oda-borsa camiası tarafından modernize edildi. Birleşmiş Milletler tarafından da dünya çapında en iyi proje olarak seçildi ve örnek gösterildi. Tüm bu deneyimlerimizi Suriye’ye taşımak istiyoruz. Bunun için teknik çalışmalar yapılması gerekiyor. Bu noktada bir çalışma grubunun kurulması gerektiğini ikili görüşmelerde aktardık.’’

30 BİNDEN FAZLA ŞİRKET VAR

Türkiye’de Suriyelilerin kurduğu 30 binden fazla şirket olduğuna dikkat çeken Hisarcıklıoğlu, “Bunların 6 bini imalat sanayiinde. Türkiye’nin Suriye ile ticareti, içsavaş döneminde 25 milyar dolardan 486 milyon dolara gerilemişti. Ancak sonraki yıllarda Türkiye’de kurulan Suriyeli şirketlerin katkısıyla 2.5 milyar dolara yükseldi. Yeni dönemde Türkiye ve Suriye’nin daha fazla işbirliği gerçekleştirmesinde bu durum büyük avantaj sağlıyor” diye konuştu.

Irak pastasından Suriye pastasına...

 

Erbil Pastası 

 
İbrahim Akyürek. 2012

    Irak’ın kuzeyinde iş yapan Türk şirketleriyle ilgili haberlere yıllar önce Milliyet Gazetesi’nde rastlamış, şaşırmıştım. O yıllar sayıları 200'ü aşıyordu, şimdi çoğu inşaat alanında 1200 şirket var. Sonra İbrahim Tatlıses’in piyango işlerini alması, inşaat işlerine girmesi haberleri yer aldı. Sonra Kuzey Irak’a giren bankalar, inşaatçılar, oteller, mobilyacılar, enerji şirketleri haberleri. Bu  arada Ahmet Özal çoktan Irak'a girmiş "Özal City" kurmuş, batmış haberimiz olmamış.

     Bizim sol, sosyalist, muhalif basın sermaye hareketliliği ile şiddet arasında pek bağlantı kurmaz. Herkes amatör strateji uzmanıdır. Harita üzerinde toprak, petrol, halk, güç  paylaştırır. Peşine hak, hukuk, halklar, barış, özerklik, emperyal güçler, kendi geleceğini tayin hakkı genellemelerini ekledin mi, tamam. 

     Gerçekten tamam mı? Neyse ki, yakınlarda bir çıt çıktı. Haber.sol.org'da Barzani İmparatorluğu ve enerji şirketleri konusunda araştırma yazısı yer aldı.

.               

İnternet aramasında “Erbil” ve “Türk şirketleri” yazın karşıınıza çıkan şehvet dolu haberleri görmek bedava size. Ortalıkta, benzetmek gibi olmasın ekonomi-politik sömürü pornosu dolaşıyor. Arzular ve çeşit çeşit yatırımlar ortalığa saçılmış. El değmemiş doğası, el atılmayı bekleyen son büyük petrol yatakları, sömürülmeyi bekleyen her milletten el/düşün emeği ile kapitalist terörün yeni arzu nesnesi karşınızda; burası Erbil coğrafyası...

     

    Türkiye’nin Erbil Başkonsolosluğu sayfasına giriş yapın. Karşınıza çılgın bir devlet memuru çıkacak. Bir başka haberde aynı memur, “adeta ihale takipçisi gibi çalışıyoruz” sözleriyle tavanlara sıçrayacak. Öteki yatırım haberlerine bakıyorsunuz... Antepten 30 kişilik işadamı “tarihi, kültürel bağlar” eşliğinde Erbil’e çıkarma yapıyor. Türkiye’nin batısından güzel İzmir, vatansever İzmir boş durur mu, Egeli ve İzmirli yaşlı-genç işadamlarından 25 adamlık iş kuvveti ile Erbil pastasını yakından incelemek üzere Irak’a “giriyor”. Irak’ın “coğrafi ve lojistik avantajları” gözlerini fıldır fıldır döndürüyor. Yutulacak pastanın mezhebi, ırkı, milliyeti, vatanı olmaz deyip incelemelerini şu sözlerle tamamlıyorlar: “Küresel kriz nedeniyle zor günler yaşayan Türk işletmeleri için can simidi oldu".

     Pentagon’un, silah şirketlerinin, Bush ekibinin işgal edip "özgürleştirdiği" Irak burası. İnşa halindeki milli duygularla gaz verilen, BDP'nin uzaktan hayranlıkla izlediği gıcır gıcır ulus-devletin valileri Erbil pastasını gelin paylaşalım diye neredeyse yalvarıyor küresel çetelere. 

     

   Küresel şirketler, çok sayıdaki MHP'li, karadenizden inşaatçılar "kazan-kazan" oyunu oynarken o tarafta; kışladaki, dağdaki gençler "kaybet-kaybet" oyunu ile mezarı boyluyor bizim bu tarafta.

     Arama sırasında BBC’nin "Öteki Irak" başlıklı 8 bölümlük dizisine rastladım. Irak’a giren her milletten işadamı için “ekmek” aslanın ağzında gerçekten. Şu izlenime bakın:  “Bütün önemli binalar gibi, çevresi iki insan boyunda kalın taş bloklarla örülü ve üç titiz aramdan geçerek girilebilen Erbil Sheraton otelinin lobisi, adeta bir ticari ve diplomatik arı kovanı”.

     Yoksulluktan gelme, çok çekmiş Leyla Zana yakın gelecekte bir diplomat ya da işkadını olarak arı kovanının içine düşer mi?  Erbil tarafına baktıkça “vatan, millet, Diyarbakır” heyecanıyla çenesi düşen Osman Baydemir gelecekte kuracağı şirketler grubunun bayraklarıyla Erbil pastasına dalar mı?
     Okuyoruz ki, Erbil pastası %3'lük vergi cennetiymiş. Tek eksiği maaşa bağlanmış nüfus, sanayi ve tarım sektörünün gelişememesiymiş. Yarı liberalizme geçiş süreci yaşanıyormuş. Şerafettin Elçi’nin oğlu Renas Elçi bir yandan partisini kurmuş, bir yandan beş yıllık şirketiyle altyapı işlerine dalmış. Elçi; Türkiye’den gelen işadamlarına çok sıcak davranıldığını sözlerine eklemiş.

     Bütün bunlar olurken, kapitalizm inşa edilirken, pasta yağmalanırken gerekli olacak zam, zulüm, işkence, yolsuzluk, yozlaşmaya karşı birikecek tepki isyanlarını dönüştürmek için bazı islamcı partilerin kenarda yalancı baharı beklediğini anımsatayım.

     

   Bu yazıyı bitirmek üzereyken Ortadoğu’yu içinden bilen gazeteci Mete Çubukçu’nun “Kürtlerle -sıfır- sorun mu?” başlıklı Radikal’de okuduğum yazısının bitişine bakın: “Türkiye’nin son dönemde, her şeye rağmen en olumlu, tutarlı politikası Irak Kürdistan’ına yönelik. Erbil; Şam, Bağdat, Tahran ile karşılaştırıldığında Türkiye’nin komşularına göre en az sorun yaşadığı bölge. Bu ileriye Suriye Kürtlerine yönelik de bir ipucu olabilir mi?“

     Çubukçu'nun yazısının üst tarafı “o onu yapmış, bu bunu demiş, o da belki şöyle yaparmış" strateji gevezeliğiyle dolu. Çubukçu; memleketi Türkiye sanki o kadar huzurlu ki, komşularıyla sorunlarına gelecek biçiyor. Çok gezen, savaş gören gazetecimiz Irak huzurunun geçici olduğunu, serbest piyasa ile süslenen ulus-devlet pastasının büyüklüğünün şimdilik geçici huzur verdiğini anlamakta zorluk çekiyor, tarihe ezen-ezilen çarpışmasından bakmadığı için huzursuz 
olmuyor. 

Ağustos 2012

    
“Kürdistan Dünya Kapitalizmine Entegre Edileceği Döneme Giriyor” 
http:/www.bianet.org/bianet/siyaset/151426-kurdistan-dunya-kapitalizmine-entegre-edilecegi-doneme-giriyor 

Reklam

 

 Yılmaz Özdil: Bu milletin çocuklarına bunu yapanların ne öbür dünyada mekânı olsun, ne de bu dünyada dükkânı / T24 2020

Sözcü yazarı Yılmaz Özdil, “Onurunla çalış hayaline ulaş” sloganıyla televizyonlarda yayımlanan kamu spotunu hatırlatarak, eleştirilerde bulundu. Söz konusu reklamı, "Vatan görevi 'işsiz mesleği'ne dönüştürülüyordu. Milli şuur kavramının yerine 'dükkan' konuluyordu" diyerek eleştiren Özdil, İdlib'den gelen şehit haberlerini hatırlatarak, "O köy kahvesinde ağaç altındaki tahta masada “dükkan hayali” kuran gariban delikanlılarımız onlar. Mekanları cennet olsun. Ama, bu milletin çocuklarına bunu yapanların ne öbür dünyada mekanı olsun, ne de bu dünyada dükkanı olsun inşallah!" diye yazdı.

Özdil'in "Dükkân" başlığıyla yayımlanan yazısı şöyle:

Eminim hatırlarsınız… Üç yıl kadar önceydi. “Kamu spotu” adı altında televizyonlarda bangır bangır reklam yayınlıyorlardı

Bir şehit kaç dükkan?

Yılmaz Özdil   Sözcü   2025 

2025 Mayıs

 

2024 Ekim

 

DESTEK YAYIN GRUBU

KAMPANYA Bu kitaplar 50 Lira

2025 Mayıs

Malatya

Zonguldak

 

ilişiğini ...

Filistin yanlısı grubun baskısı sonuç verdi: Nakliye devi, İsrail yerleşimleriyle bağlantılı şirketlerle ilişiğini kesiyor 

Haziran 2025 tarihli Maersk web sitesinde yer alan bir açıklamada, "Batı Şeria ile ilgili nakliyelerin yakın zamanda incelenmesinin ardından, tarama sürecimizi yerleşimlerdeki faaliyetlerde bulunan işletmelerin OHCHR veri tabanıyla uyumlu hale getirmek de dahil olmak üzere İsrail yerleşimleriyle ilgili tarama prosedürlerimizi daha da güçlendirdik" denildi.

Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Yüksek Komiserliği Ofisi (OHCHR) veri tabanı, yerleşim yerleriyle ilgili çeşitli faaliyetlerde bulunan işletmeleri, örneğin yasadışı yerleşim yerlerini destekleyen hizmet, ekipman veya finansal operasyonlar sağlayan işletmeleri içeriyor.

                     

düşmansız yapamaz…

 Kapitalizm emperyalizmdir, kapitalizm savaşsız, hegemonya düşmansız yapamaz…

 

Jean Jaurès’in dediği gibi, savaş kapitalizme içerilmiştir zira kâra ve rekabete dayalıdır. Sürekli büyüme, etki alanını genişletme zorunluluğu var. Genişleme ve yayılma da rakipler aleyhine mümkün. Yıkıcı rekabet ortamında her kapitalist, her kapitalist işletme ileriye doğru kaçmak zorundadır… Bana bu kadarı yeter, burada durayım diyemez…İşçileri daha çok sömürmek, daha çok doğal kaynağa, enerji kaynağına sahip olmak, bunu da rakiplerinden önce yapmak zorundadır… Fakat, ne kadar hileci yöntemlere başvursa da şiddete başvuramaz, zira şiddet tekeli, orduya ve polise sahip devlete mahsustur…

 Sanıldığı ve iddia edildiği gibi savaşlar büyük idealler uğruna yapılmaz… Yeni sömürü alanlarına, yeni pazarlara, yeni topraklara ve enerji kaynaklarına ulaşmak için yapılır… Tabii savaş sadece rakipleri etkisizleştirmek için de yapılmaz, savaşlardan hiçbir çıkarı olmayan, asıl bedeli ödeyen işçi sınıfını ve sol muhalefeti etkisizleştirmenin de bir aracıdır… Böyle bir gerçeklik söz konusuyken de ‘barışçı olmanın’ bir kıymeti harbiyesi olamaz… Savaşa karşı olmak, savaşları durdurmak örgütlü işçi sınıfının, yeryüzünün lanetlilerinin, bir bütün olarak ezilen ve sömürülen sınıfların,  politik mücadelesi ve müdahalesi olmadan mümkün değildir…

Savaş büyük yıkımlar demektir ve kapitalistler yıkarken de yıkılanı yeniden yaparken de kâr ederler, sermayelerini büyütürler… Zira savaş büyük insan kırımına, doğal kaynak ve alt-yapı tahribatına neden olur… Utanç verici olan bu durum, kapitalistler için yeni yatırım ve değerlenme olanakları demektir… Yıkılan her şey, işte, yollar, köprüler, tren yolları, konutlar, vb… yeniden inşa edilerek büyük kârlar sağlanır…   

 Fiktet Başkaya   Yeni Yaşam

      

John Heartfield 

Emperyalizm, kapitalizmin küreselleşmiş halidir.

Sosyal demokrasi, kapitalizm ve emperyalizm

Emperyalizm, kapitalizmin küreselleşmiş halidir. Kapitalizme karşı mücadele vermeden emperyalizme karşı mücadele verilemez. Antiemperyalist mücadele tek başına milliyetçilik ve jeostratejik hesaplar üzerinden yürütülemez.

Emperyalizm toprakların işgal edilmesine, antiemperyalizm de toprakların işgal edilmesine karşı çıkılmasına indirgenemez. Emperyalizm bir ülkeyi, kamu kurumlarını özelleştirerek, sendikaları edilginleştirerek, ekonomik ve sosyal adaleti ortadan kaldırarak, dinci ve ırkçı cehaleti iktidara getirerek, laikliği yok ederek, bilimi, felsefeyi, sanatı dincilikle asimile ederek de işgal eder.

 Dünyadaki sosyal demokrat, demokratik sosyalist ve demokratik sol partileri bir araya getiren Sosyalist Enternasyonal, 1951 yılında Almanya’nın Frankfurt kentinde gerçekleştirdiği birinci kongresinde, örgütün kuruluş deklarasyonunun 7. maddesinde, “Demokratik sosyalizm emperyalizmin her türünü reddeder. Tüm insanların baskı altına alınmasına ve sömürülmesine karşı mücadele eder” ifadesine yer verdi.

 Kendilerini sosyal demokrat olarak tanımlayan bazı sahte sosyal demokratların, neoliberal ekonomi anlayışıyla, emperyalist dış politikayla, din, mezhep ve etnik kimlik odaklı stratejiyle, sosyal demokrasiye darbe vurmaya çalışmaları, sosyal demokrasinin temel ilkeleriyle ve kavramlarıyla ilgili gerçeği ortadan kaldırmaz. 

Örsan K. Öymen   2022, Cumhuriyet  

                         

Haziran 2025

 

Film

 

Önce Irak,

İran nasıl kurtulur?

Saddam Hüseyin başlangıçta ABD ile işbirliği yapan bir devlet başkanıydı. Örneğin İran-Irak savaşında Saddam Hüseyin’in yönettiği Irak, İran’ın karşısında ABD ile birlikte konuşlanmıştı. Ancak Irak’ın Kuveyt’i işgal etmesinden sonra, ABD Irak’ı işgal etme kararı alınca, Irak ABD karşıtı kampta yer almak durumunda kaldı.

Önce Irak, din, mezhep, etnik kimlik üzerinden bölündü. Güneyde Şii Araplar, orta bölgelerde Sünni Araplar, kuzeyde Sünni Kürtler egemen oldu.

Arkasından, “Arap Baharı” yalanı adı altında, Suriye ve Libya, din, mezhep ve etnik kimlik üzerinden bölündü.

Suriye’de kuzeyde Sünni Kürtler, batıda Alevi Araplar, güneyde Sünni Araplar egemen oldular.

Libya ise Sünni Arapların içindeki farklı yerel kabileler ve askeri fraksiyonlar arasında bölündü.

Bugün bu ülkelerin hiç birisinde ulusal bir devlet kalmadı. Başka bir deyişle, Irak, Suriye ve Libya adı verilebilecek bir ülke artık yok.

Bu ülkelerde diktatörlükler yıkıldıktan sonra, yerine demokratik yönetimler de gelmedi. 

Örsan K. Öymen    Cumhuriyet

Palestine Action

Starmer, İngiliz askeri üssündeki Filistin yanlısı protestoyu 'utanç verici' olarak nitelendirdi

Palestine Action, iki aktivistinin Oxfordshire'daki Brize Norton üssüne girerek Voyager uçağına kırmızı boya püskürttüğünü ve levye kullanarak hasara yol açtığını belirtti.

Hareketin bir sözcüsü yaptığı açıklamada şunları söyledi: “İsrail hükümetinin kamuoyu önünde kınanmasına rağmen İngiltere askeri sevkiyat yapmaya, Gazze üzerinde keşif uçakları göndermeye ve ABD-İsrail savaş uçaklarına yakıt ikmali yapmaya devam ediyor.”

Açıklama şöyle devam etti: “İngiltere sadece suç ortağı değil, Gazze'deki soykırımın ve Ortadoğu'daki savaş suçlarının aktif ortağıdır.”

Palestine Action, Gazze'deki çatışmaların patlak vermesinden bu yana savunma şirketlerini ve İsrail ile bağlantılı diğer İngiliz şirketlerini defalarca hedef alan hareketlerden biridir.

bio-ırkçı

Kapitalizmin grotesk hakikati

Bu yeni çağda, (emperyalist kapitalizmin son yapısal krizi içinde) ırkçılık, artık klasik biyolojik ayrımlardan çok, kapitalist düzenin “potansiyel” anlayışı üzerinden işliyor (Kiarina Kordela: Being, Time, Bios). Artık önemli olan bir varlığın “insan” olup olmaması değil, artık değer üreten döngüye katkı sağlayıp sağlayamayacağıdır. Kapitalist düzende makine, gen, algoritma değerliyken çocuk, kadın, yaşlı ya da hastalıklı bedenler değersizleşir. Filistinli çocukların “tehdit” olarak görülmesi, İranlıların, Batı’nın tanımladığı “potansiyelin” dışında görülmeleri, tam da bu bio-ırkçılığın sonucudur.


Bu bio-ırkçı bakış altında “insanlar” değil, bio-ölümsüzler (sonsuz potansiyeli temsil eden, üretime dahil edilebilenler) ve bio-ölümlüler (yalnızca biyolojik varlık olarak, tüketilebilir görülenler). Günün jeopolitiğinin diliyle: “Nükleer silahlara sahip olma hakkına sahip olanlar ve olmayanlar”. Gazze’de, insan bedeninin “Ashla’a”ya -parçalanmış bedenlere (Gala Rexer)- indirgenmesi, o ontolojik ikilemin somut ifadesidir. Artık mesele sadece öldürülmek değil; ölülerin dahi insan sayılmamasıdır: Louis Theroux’nun, “The Settlers” (yerleşimciler) başlıklı BBC belgeselinde konuştuğu yerleşimciler ısrarla, “Filistinliler yok, yalnızca Araplar var”, “Onlar ulus değil”, “halk değil”, “Çocuk yok potansiyel terörist var” diyorlardı. 

Ergin Yıldızoğlu   Cumhuriyet

sistemdir'

 

 Anti-Siyonist Yahudi Kongresi'nin ardından: 'Gazze’yi ve Holokost’u yaratan aynı sistemdir'

Sonrasında söz alan İngiliz sosyalist tarihçi Danny Gluckstein, Siyonizm fikrinin ortaya atıldığı dönemde, dünya Yahudilerinin tamamına yakınının Siyonizm karşıtı olduğuna dikkat çekti:

“Yahudiler tüm dünyaya yayılmıştı ve enternasyonalizme en yakın halk onlardı. 19. yüzyılda kapitalizm, sanayi devrimi ve milliyetçilik ideolojisinin geliştiği dönemde Yahudilerin büyük kesimi anti-kapitalist ve enternasyonalist oldular. Sosyalizm şemsiyesi altında hem kapitalizm, hem de anti-semitizm ve ırkçılığa karşı mücadele ettiler ve bunu Yahudi olmayanlarla omuz omuza sürdürdüler. Karl Marx, Rosa Luxemburg ve Leon Trotsky gibi Yahudi kökenli devrimcileri F. Engels, Karl Liebknecht ve Lenin’den ayrı düşünebilir miyiz? Siyonizmin ortaya çıktığı dönemde ABD nüfusunun sadece 40'ta 1'i Yahudiyken, ABD Komünist Partisi üyelerinin yarısı Yahudilerden oluşuyordu. Güney Afrika nüfusunun sadece yüzde 0,3’ü Yahudiydi, Mandela yargılandığında yanında yer alan beyazların tamamı Yahudiydi. Bu gerçekle her zaman gurur duymuşumdur.”

Holokost sonrasında, Yahudilerin devrimci geleneğini yok etmek ve zihinlerde yeniden kapitalizm hegemonyasını kurmak için kapitalizmin geri getirildiğini belirten Gluckstein, “ABD ve İngiltere Auschwitz’i yok edebilirdi; ancak, bunu bilinçli olarak yapmadılar. Adeta Holokost’u istediler. Kapitalizmin her geçen gün silahlar ve savaş anlamına geldiğini yaşayarak görüyoruz. İşte bu nedenle Gazze'de yaşananlar sadece Gazze'nin sorunu değildir. Gazze için savaştığımızda Holokost'u yaratan sisteme karşı da savaşmış oluyoruz. Bu yüzden bu sistemi ortadan kaldırmalıyız" diyerek konuşmasını tamamladı.

                

İlişki

İsrail'e silah satan Leonardo şirketinden Baykar'a övgü

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın damadı Selçuk Bayraktar'ın Yönetim Kurulu Başkanı olduğu Baykar, İsrail'e silah satmasıyla gündeme gelen ve dünyanın farklı şehirlerinde protesto edilen İtalya merkezli Leonardo şirketi ile ortak girişim kurdu. Anlaşma, iki gün önce Fransa'nın başkenti Paris'te düzenlenen Paris AirShow’da duyuruldu. TRT World'e konuşan Leonardo'nun Başkanı Stefano Pontecorvo, Baykar'la ortak girişimleri LBA Systems'e ilişkin, "Baykar’ın bizi stratejik ortak olarak seçmesinden büyük gurur duyuyoruz. Baykar harika bir şirket, muhtemelen dünyanın en iyisi. Bu ortaklığa o kadar bağlıyız ki şirketimizin tarihinde ilk defa başka bir firmayla ortak stant açtık. Bu firma da Baykar" diye konuştu.

bürokrasiyi,

AB savunma üretiminde bürokrasiyi azaltıyor

Paket kapsamında, savunma projeleri için gereken onay süreçlerinin hızlandırılması, ortak alımların teşvik edilmesi ve finansman olanaklarına erişimin kolaylaştırılması gibi bir dizi düzenleme yer alıyor. Yasa yürürlüğe girdiği takdirde, bazı projelerde birkaç yıl sürebilen onay süreçlerinin 60 güne kadar düşürülmesi öngörülüyor.

Komisyon ayrıca, yasa paketiyle birlikte savunma sanayisi ve silah üretiminin bazı durumlarda “üstün kamu yararı” kapsamında değerlendirilmesini ve çevre koruma düzenlemelerine karşı öncelik kazandırılmasını hedefliyor. Kimyasal madde düzenlemeleri gibi karmaşık konularda ise ulusal düzeyde savunma gerekçeli istisnaların önü açılabilecek.

Russell,

"İktisadi işlerin ne dereceye kadar silahlı kuvvetlere dayandığı genellikle idrak edilmemektedir. Servet kısmen iş alanındaki hüner sayesinde kazanılır, ama böyle bir hüner de ancak ordunun ya da donanmanın gücü çerçevesinde mümkündür."

Bertrand Russell, Aylaklığa Övgü

Kitap

 

Savaş Günlerinde:

Bertrand Russell (1872 - 1970)

             

BÜFOK

BÜFOK Bülten Mayıs 2025

Biyografi: 

Gazze’den Dünyaya Yükselen Ses: 

Fatima Hassuna